Idealny fanpage restauracji. Istnieje?

Ostatnio przeglądałam fanpejdże polskich restauracji. W wielu przypadkach ciężko było opanować poczucie żenady. 

Jedna z topowych warszawskich restauracji wkleja na swoją facebookową stronę „ciekawostki żywieniowe”: Czy miód jest zdrowy? Jak schudnąć? Albo innego rodzaju wątpliwej jakości artykuliki przeklejone z dużych portali. Z jednej strony wszystkie dotyczą jedzenia, ale z drugiej wizerunek restauracji jest niespójny z tym co się dzieje na facebooku (tabloidowe smaczki i rekomendowanie wszystkich artykułów, jakie tego dnia ukazały się w druku i on-line pod hasłem: żywność). O ile takie marketingowe zabiegi przystają lokalom typu casual, to już restauracja z ambicjami i osiągnięciami przegina w drugą stronę.

Prawie 96% fanpejdży restauracyjnych służy jako on-line menu i tutaj zmieniają się tylko dania. Jest to poniekąd praktyczne, gdyż wiemy czego się spodziewać, ale też zupełnie bez pomysłu na wykorzystanie potęgi facebooka. Podczas porannego przeglądu prasy prawie potknęłam się o ideał komunikacyjny na linii: restauracja-gość.  Gdzie gościa traktuje się po partnersku i z szacunkiem. Co z tego, że przekaz składa się ze niepoważanych hipstagramów, ale żyjemy w kulturze obrazkowej i takie są reguły gry. Tempo życia powoduje, że mało kto ma czas na samodzielne wygrzebywanie wartościowych treści z zalewu marności i kiczu. Najczęściej korzystamy z utartych ścieżek i tego co polecą nam znajomi. 

Jak więc wkupić się w łaski gości i popłynąć z falą marketingu szeptanego? Moim zdaniem wystarczy szczerość, pasja i znajomość trendów marketingowych w praktyce. PR leśnych dziadków, który uprawia większość polskich restauracji raczej odstrasza niż zachęca. Poza tym ludzie nie lubią jak robi się z nich idiotów, w mig wychwytują kłamstwo i wiele miejsc pada/padło/lub padnie właśnie dlatego, że udaje to czym nie jest. 

Bardzo podoba mi się koncept promocyjny In De Wulf, restauracji w Belgii. Na ich blogu nie znajdziemy esejów kulinarnych, relacji z wielkich rautów. To zapis codziennego życia restauracji. Na zdjęciach widzimy zmieniające się pory roku, kolory, sceny z kuchennego backstage'u, szefa kuchni w akcji, dziewczynę zdejmującą chleb z jeszcze ciepłej kratki, okoliczne krajobrazy. Nie ma tu słowa o menu, promocjach, grouponach. To bardzo pozytywny przykład na to, jak wytworzyć platformę komunikacyjną, która zbliża do restauracji i jej zespołu, a jednocześnie robi to w zawoalowany sposób. 

Ten pomysł nie sprawdzi się w przypadku każdego lokalu, ale bądź co bądź czuję się odbiorcą właśnie takiego rodzaju przekazu.

źródło: http://blog.indewulf.be/

Nie jest moim celem porównywanie gastronomicznej sytuacji Polski i Belgii, gdyż to podobne rozważania do tych, dlaczego na olimpiadach zdobywamy tak mało medali, a USA, Chiny i Wielka Brytania zgarniają wszystko. Ale czasem warto potraktować kreatywnie swój fanpage, a swoich potencjalnych i stałych gości nie jak dzieci we mgle, ale partnerów na równych zasadach, którzy do naszej restauracji przychodzą po konkretny produkt i po to, żeby na chwilę zanurzyć się na chwilę w atmosferze, którą sami potrafimy umiejętnie wykreować.

A Waszym zdaniem, co powinno się znaleźć na tego idealnym fanpage'u Waszej ulubionej restauracji?