Listopadowe ciasto marchewkowe- kolejny przepis z lat 50-tych

W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku blogosfera kulinarna miała się świetnie. Komentowanie i czatowanie odbywało się bez pomocy facebooka. Blogi mieściły się w grubych zeszytach. Przy kieliszku domowego wina moja babcia debatowała z koleżankami o nowych trendach w gastronomii. Liczyła się pomysłowość. Dobre przepisy były w cenie i trwała ostra rywalizacja o to, kto lepiej radzi sobie w kuchni i z lichych składników zrobi niezłe cudo. 

Ciasto marchewkowe robię tylko raz w roku. Wzoruję się na przepisie ze starego zeszytu, bo nigdy mnie nie zawiódł. Marchewkowe ciasto drożdżowe zostało w nim pieszczotliwie nazwane- marchwiakiem. Jeśli już się za niego zabierasz, a tego dnia nie rozpiera cię energia, to lepiej poczekaj na lepszy moment. Bo zapomniałam dodać, że w przypadku tego ciasta liczy się radość wykonania, a nie czas. Kitchen aidy na ten jeden raz możemy odstawić na bok.

Składniki:

1kg drobno startej marchewki

1kg mąki tortowej

1kostka prawdziwego masła

2 jajka

1 szklanka cukru

1/2 szklanki maku

1/2 kostki drożdży

*** moja modyfikacja zakłada dodatkowe użycie chilli, imbiru i goździków

Kilogram mąki tortowej przesiewamy przez sito. W pogotowiu powinna już czekać stolnica, szklanka cukru, dwa jajka, masło oraz pół kostki drożdży.  Następnie clue programu, czyli marchewka. Są dwie opcje: klasyczna i ekstrawagancka. W pierwszym przypadku zadanie zlecamy robotowi kuchennemu. Nieśmiało sugeruję opcję nr 2. Polecam użycie metalowej ręcznej tarki. Stajemy równo na obu nogach, bierzemy wdech i zaczynamy trzeć ile sił w rękach. Gwarantuje, że po starciu kilograma marchwi będziecie się czuć jak po godzinie squasha, fitnessie i treningu siłowym z Dariuszem Łukasikiem. 

Następnie na stolnicy formujemy górę z przesianej mąki. Na wierzchu robimy niewielki otwór i wsypujemy posiekane drożdże.  Posypujemy je dwoma łyżkami cukru i czekamy chwilę (3-4 minuty). Dodajemy kolejno: dwa jajka (dobrze je wcześniej rozbić widelcem w osobnej misce), posiekane masło (nie może być twarde), resztę cukru, pół szklanki maku. Na koniec dodajemy startą w bólach marchew (pamiętamy aby odsączyć sok, w przeciwnym razie ciasto będzie za ciężkie i nie urośnie). Marchewka w każdej wersji innej niż surowa jest dla mnie mdła i nudna w smaku, dlatego dodałam chilli, imbir, trochę zmielonych goździków.  

Łączymy wszystkie składniki siłą własnych rąk, napędem niespożytej energii. Pamiętamy, że to ciasto drożdżowe. Wymaga mocnego i zdecydowanego ugniatania, a nie chaotycznej szamotaniny. Gotowe wkładamy do prostokątnej, metalowej formy wyłożonej wcześniej papierem do pieczenia a następnie do rozgrzanego już piekarnika na około godzinę. Optymalna temperatura pieczenia to 170 stopni.
 

Uczciwie ostrzegam,że wychodzi z tego spory wypiek.

 

Oryginalny przepis